Zasada ta została potwierdzona nawet Uchwałą Sadu Najwyższego (III CZP 11/77, OSNCP nr 8, poz. 132), w której Sąd wyraźnie zaznaczył, że kodeks cywilny nie ogranicza odpowiedzialności sprzedawcy (z art. 556 kc) za wady tylko do rzeczy nieużywanych bądź nowych. Najprościej mówiąc, oznacza to po prostu (zgodnie z wykładnią prawa), że sprzedawca odpowiada z tytułu rękojmi za wady fizyczne zarówno rzeczy nowych, nieużywanych jak używanych.
W ten sposób realizowana jest w najszerszy możliwy sposób ochrona prawna kupującego (przed nieuczciwością sprzedającego). Oczywiście należy pamiętać, że okoliczność czy dana rzecz, objęta umową sprzedaży, jest nowa czy też używana, ma wpływ na ocenę wady zakupionego towaru w świetle art. 556§ 1 kc. Artykuł ten łączy bowiem bezpośrednio odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi jedynie z wadą fizyczną, która:
- zmniejsza wartość lub użyteczność rzeczy ze względu na cel w umowie oznaczony bądź wynikający z przeznaczenia rzeczy lub z okoliczności;
- polega na tym, że rzecz nie posiada właściwości, o istnieniu, których sprzedawca zapewniał kupującego;
- polega na niekompletnym albo niezupełnym wydaniu rzeczy kupującemu przez sprzedawcę.
A zatem fakt, że przedmiotem umowy sprzedaży była rzecz używana, może wpłynąć zasadniczo na ocenę, dana wada może być uważana za wadę w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego.
Warto w tym miejscu zaznaczyć, że decydując się na zakup rzeczy używanej, kupujący na ogół ma świadomość pewnego zużycia rzeczy, co zmniejsza w pewnym stopniu zarówno użyteczność, jak i wartość rzeczy, a w konsekwencji na pewną faktyczną ograniczoność reklamacji.
W związku z tym, odpowiedzialność sprzedawcy za wady fizyczne rzeczy sprzedanej, co prawda odnosi się do rzeczy używanych, jednak nie obejmuje odpowiedzialności za takie zmniejszenie użyteczności rzeczy bądź jej wartości, które wynikają z prawidłowego jej używania.
Należy ponadto pamiętać, że niezwykle istotą cechą odpowiedzialności sprzedawcy z tytułu rękojmi za wady jest zaostrzenie jej zasad - w stosunku do ogólnych zasad dotyczących odpowiedzialności i nienależytego wykonania zobowiązania. W tym przypadku ustawodawca wprowadził bowiem zasadę odpowiedzialności sprzedawcy na zasadzie ryzyka. Oznacza to, że sprzedawca nie ma możliwości uwolnienia się od odpowiedzialności poprzez wykazanie elementu braku własnej winy, bądź też winy osoby trzeciej (art. 474 kodeksu cywilnego). Warto na zakończenie wspomnieć jeszcze o gwarancji na rzeczy używane. W tym przypadku obowiązuje bowiem zasada dobrowolności, oznacza to, że to gwarant (sprzedawca) decyduje o tym czy gwarancja na rzecz używaną obowiązuje, a jeśli tak to na jaki okres i na jakich zasadach.
