Prawo do reklamacji jest jednym z podstawowych praw konsumenta, jednocześnie wciąż jednak dość często traktowanym przez sprzedawców bardziej jako przywilej konsumencki niż rzeczywiste prawo. Dowodem na to niech będzie słynna informacja, nadal chętnie zamieszczana przez sprzedawców “po odejściu od kasy reklamacji nie uwzględnia się”. Tego typu ostrzeżenia niestety zniechęcają klientów do złożenia reklamacji wadliwego towaru… Należy jednak pamiętać, że są one niezgodne z ustawą i w związku z tym nieważne.

Najogólniej mówią, odpowiedzialność sprzedawcy (za towar lub usługę) dotyczy nie tylko tzw. ukrytych wad fabrycznych. Konsument może bowiem zareklamować swój zakup zawsze, gdy zakupiona rzecz nie nadaje się do tego, do czego powinna być używana (zgodnie ze swoim przeznaczeniem) bądź też posiada inne wady. W praktyce oznacza to np., że jeśli kupimy buty nieprzemakalne, które przy kontakcie z wodą zachowują się jak zwyczajne obuwie szmaciane, to możemy uznać, że złożenie reklamacji jest w pełni uzasadnione.

Źródło zdjęcia: 123rf.com

Biuro Informacji Kredytowej (w skrócie BIK) zostało powołane w roku 1997 przez Związek Banków Polskich oraz banki w celu realnego zwiększenia bezpieczeństwa, ochrony obrotu pieniężnego, a także zminimalizowania ryzyka kredytowego i skutecznego zapobiegania zjawisku nadmiernego zadłużenia społeczeństwa.  

Baza danych prowadzona jest przez Biuro Informacji Kredytowej i zawiera kompletne informacje o kredytobiorcach. Oznacza to, że informacje zawarte w bazie obejmują nie tylko dane na temat tego jakie dana osoba posiada zobowiązania finansowe, ale również przewidywane daty obowiązku ich uregulowania. W bazie prowadzonej przez BIK odnotowywane są również skrupulatnie wszelkie opóźnienia, przerwy bądź inne problemy w spłacie zaciągniętych zobowiązań.

Najnowsze regulacje prawne znacząco ułatwiają osobom borykającym się z poważnymi problemami finansowymi uzyskanie upadłości konsumenckiej. Najogólniej mówiąc, głównym celem sądowego postępowania upadłościowego jest oddłużenie osoby fizycznej (konsumenta). Oddłużenie to polega w pierwszej kolejności na zaspokojeniu wierzycieli (w możliwym zakresie np. z majątku dłużnika) oraz umorzeniu części lub całości długów. Przepisy w tym zakresie zostały poważnie zmodyfikowane przez Ustawodawcę, tak aby ułatwić osobom rzeczywiście niewypłacalnym skuteczne przeprowadzenie postępowania upadłościowego. Przed najnowszymi zmianami problematykę upadłości konsumenckiej regulowała ustawa z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze, ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Dz. U. poz. 1306).

Klauzule generalne to pojęcie, z którym bardzo często można spotkać się w praktyce. Ich istnienie to wynik przyjętej przez Ustawodawcę konstrukcji systemu prawnego. W wielu obowiązujących aktach prawnych można bowiem spotkać się z przepisami, które mają wyraźnie nieprecyzyjny charakter i tym samym wymagają, podczas oceny działań, zaniechań bądź po prostu podejmowaniu decyzji na ich podstawie, uwzględniania szeregu, dodatkowych pozaprawnych kryteriów. W taki sposób skonstruowane są właśnie klauzule generalne. Doskonałym przykładem przepisu, który posługuje się klauzulą generalną jest artykuł 5 kodeksu cywilnego. W myśl tego przepisu, nie można czynić ze swojego prawa użytku, który byłby sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub zasadami współżycia społecznego. Oznacza to zatem, że każde działanie bądź zaniechanie, które jest sprzeczne ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa albo z zasadami współżycia społecznego nie jest uznawane za wykonywanie swojego prawa i w związku z tym nie może korzystać z prawnej ochrony.

Czasami firma nie generuje nam przychodów a same koszty. Warto wtedy zastanowić się nad zawieszeniem lub zamknięciem działalności gospodarczej. Po dwóch pierwszych latach działalnosci tracimy mozliwość opłacania tzw. małego ZUSu i przechodzimy na pełny ZUS. W przypadku gdy nie zarobimy na siebie a długi zostaną wpisane do BIK nie powinniśmy brnąć ślepo w tą stronę pogłebiającego się zadłużenia,  tylko zamknąć działalność i próbować spłacić wszystkich wierzycieli i poprosić o wymazanie naszych negatywnych wpisów w BIK-u.

Upadłość konsumencka wprowadzona została do polskiego porządku prawnego w roku 2008. Pierwotne założenia ustawy nie sprawdziły się jednak w praktyce. Ustawodawca wprowadził wówczas bardzo bowiem rygorystyczne zasady ogłaszania upadłości konsumenckiej – co w praktyce powodowało niezwykle ograniczony do niej dostęp… Dopiero Ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy prawo upadłościowe i naprawcze, ustawy o Krajowym Rejestrze Sadowym oraz ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych wprowadzone zostały fundamentalne zmiany w zakresie omawianej instytucji. Nowelizacja weszła w życie z dniem 31 grudnia 2014 r.